Rond 10.00 uur kwam de revalidatiearts nog langs en heeft naar Sharon haar benen gekeken, de spanning was iets toegenomen in vergelijking met gisteren. Maar de pomp blijft toch nog op dezelfde stand staan. Morgen komt ze weer langs en kijkt dan hoe de spanning is als Sharon eruit is geweest en in de rolstoel heeft gezeten. Sharon mag na het middageten langzaam rechterop zitten en als het goed gaat even in de rolstoel, maar dan maximaal twee uur aan 1 stuk in de rolstoel anders wordt het te inspannend voor de eerste keer. De Neurochirurg zou ook nog langs komen vandaag maar komt later omdat er een spoedoperatie is tussengekomen.

Om half 1 twee crackers gegeten en toen afwachten wanneer Sharon hoger mocht gaan zitten. De neurochirurg was nog niet langsgeweest maar Sharon mocht toch langzaam hogerop zitten. Om kwart over twee kwamen papa, Joëlle en Feline en rond 15.00 kwamen opa en oma op visite. Ze brachten een super mooie paardenballon mee en een boek voor de Tiptoi stift om te lezen.

De meiden hebben lekker gespeeld en geknutseld. Sharon heeft in haar bed een mooie spin gemaakt met knopen, kralen en ijzerdraad. Ze was gewoon moe van inspanning.
Rond 16.00 kwamen ome Marcel, tante Anita en Jian ook nog gezellig op visite. Nog tot 17.00 uur gespeeld en toen terug gegaan naar Sharon haar kamer. Het warm eten van Sharon was gearriveerd, maar echt lekker vond Sharon het niet. Het rechtop zitten ging erg goed bij Sharon en zodoende gevraagd of Sharon even in haar rolstoel mocht zitten. Dit mocht als de rolstoel maar naar achteren gekanteld stond. Samen met papa Sharon eruit getild en wat vond Sharon het heerlijk om even in haar rolstoel te zitten. Ze wilde er echt niet meer uit. Met zijn allen pizza´s besteld en toen deze gebracht waren heeft Sharon nog lekker in de rolstoel meegesmuld van de pizza. Daarna nog even met haar zussen en Jian op de gang gespeeld. Om 19.30 ging alle visite naar huis en ging papa met Joëlle en Feline naar het ronald mc donaldhuis om daar te overnachten. Dat is een kleine 10 minuten van het ziekenhuis vandaan en dan hoeft papa niet helemaal naar Willemstad te rijden. Morgen kunnen we dan gezellig met zijn allen ontbijten op de kamer bij Sharon.
Sharon lag om 20.15 in bed maar kon niet slapen omdat haar buik toch wel pijn deed, gelukkig mocht ze haar pijnstiller eerder hebben en toen duurde het niet lang voordat ze in dromenland was.
Morgenochtend als Sharon wakker wordt wil ze gelijk wassen en aankleden en dan uit bed in de rolstoel. En papa en ik?? Wij zijn super trots op onze dappere meid, want ze doet het fantastisch!!
Tot snel weer allemaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten